Stalitsa: Φεβρουαρίου 2023

Μετά το ταξίδι μας στο Οτράντο της Ιταλίας, όπου βρίσκεται το τριεθνές χωρικών υδάτων Ελλάδας, Ιταλίας, Αλβανίας, μας γεννήθηκε η επιθυμία να επισκεφτούμε την άγνωστη έως τότε γείτονα χώρα. 'Ετσι στο πρώτο ελεύθερο πενταήμερο φεύγουμε για Αλβανία.

Περάσαμε από το συνοριακό σταθμό στο Μαυρομάτη Θεσπρωτίας, που λειτουργεί καθημερινά έως της 23.00 .

Το πρώτο βράδυ μείναμε σε ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει με τη Booking,στους Αγ. Σαράντα, μια πόλη γεμάτη ξενοδοχεία και μοντέρνα καταστήματα εστίασης,κλαμπς,cafe και συγκροτήματα κατοικιών της τελευταίας δεκαετίας

Την άλλη μέρα νωρίς το πρωί γυρίσαμε προς πίσω προς το Βουθρωτό που απέχει περίπου 20km.

Ο αρχαιολογικός χώρος, που βρίσκεται στη χερσόνησο των Εξαμιλίων, είναι ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και ιδανικά χρειάζεται ένα 6ωρο για να ξεναγηθείς και να το γνωρίσεις όπως του αξίζει.

(υπάρχει βιβλίο στα ελληνικά, καθώς και ξεναγοί που μιλάνε ελληνικά)

Αργότερα το απόγευμα κολυμπήσαμε στις οργανωμένες παραλίες στο Ksamil-Εξαμίλια και φάγαμε στα ωραιότατα παραθαλάσσια εστιατόρια της ευρύτερης περιοχής ,πολύ οικονομικά και με ιδιαίτερα καλό φαγητό.

Την επόμενη συνεχίσαμε προς τα βόρεια, περνώντας από πόλεις και από πανέμορφες παραλίες όπως το Λιβάδι, η Χειμάρα ,το Πόρτο Παλέρμο με το κάστρο και το καταφύγιο υποβρυχίων, από την εποχή Χότζα, και τις Δρυμάδες.

Ανεβαίνοντας μια δύσκολη και απότομη διαδρομή ,περάσαμε τον εθνικό δρυμό της Λλογκάρα για να ξανακατέβουμε στην Αυλώνα που θα μείνουμε το τρίτο μας βράδυ.

Η πόλη είναι γεμάτη σύγχρονα κτήρια, ξενοδοχειακές μονάδες ,εστιατόρια, μπαράκια και μια τεράστια παραλία με φοίνικες και τουριστικές επιχειρήσεις .Διαμονή στο Yacht Hotel,που αν πάτε εκτός γεμάτης τουριστικής περιόδου, λόγω τιμών, το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Την τρίτη μέρα περάσαμε από το κάπως απλοικό Φιέρι ,πηγαίνοντας για το Μπεράτ που σταματήσουμε για τον καφέ μας.

Το Μπεράτ είναι μια πανέμορφη κωμόπολη, με γραφικά,παραδοσιακά σπίτια, που η αισθητικής του θα μείνει για πάντα στη μνήμη σας .

Προορισμός τώρα η πρωτεύουσα Τίρανα

Κλείσαμε να μείνουμε σχεδόν στο κέντρο της πόλης δύο μόλις τετράγωνα από την κεντρική πλατεία της.

Μια κλασική σε κίνηση βαλκανική πολυπολιτισμική πόλη, που κανέναν δεν φαίνεται να απασχολεί το ποιος είσαι και τι κάνεις

Δέντρα κατά μήκος των φαρδιών δρόμων, πολυκαταστήματα, ουρανοξύστες ,χρώματα και ζωή παντού.

Πήγαμε βόλτα στην κεντρική πλατεία Σκεντερμπέου, επισκευθήκαμε το αρκετά αξιόλογο μουσείο ιστορίας και ήπιαμε καφέ στο Tirana internacional hotel ,που βρίσκονται όλα στην ίδια πλατεία.

Ξυπνήσαμε με επόμενη στάση το Δυρράχιο ,μια πόλη που διαθέτει το μεγαλύτερο λιμάνι στη χώρα, και με έντονη παρουσία Κοσοβάρων,έχουν επιχειρήσεις σχεδόν παντού.

Αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε την Κορυτσά,οπότε κατευθυνθήκαμε προς το Ελμπασάν.

Εντυπωσιαστήκαμε με τους μιναρέδες και τους παλιούς οικισμούς ,που σε συνδυασμό με την σύγχρονη αρχιτεκτονική, μας εξέπληξε πρωτόγνωρα, νιώσαμε πολύ τυχεροί γιατί πέσαμε πάνω στο τοπικό παζάρι ,κάναμε βόλτα και ψωνίσαμε αναμνηστικά και φρούτα.

Με προορισμό μας την Κορυτσά και κοιτώντας το χάρτη μας φάνηκε μοναδική ευκαιρία να δούμε τη λίμνη της Οχρίδας,(καθόλου τυχαία η επιλογή της συγκεκριμένη διαδρομή).

Σταματήσαμε για πάπια και πέστροφα στο ωραίο εστιατόριο Restaurant Rosa e Tymosur,

που βρίσκεται στο παραλίμνιο χωριό του Πογραδέτσ και εκεί αράξαμε για λίγο μεσημεριανό υπνάκο, (δίπλα στη λίμνη και κάτω από τα δέντρα).

Μετά περάσαμε το μικρό σύνορο προς τη Β. Μακεδονία και σε μια ώρα ήμασταν στην παραλία της πόλης της Οχρίδας.

Μας άφησε άφωνους η ομορφιά και ο σεβασμός στη φύση.

Φτάνοντας νοικιάσαμε σκάφος για μια μισάωρη βόλτα στα αξιοθέατα γύρω από τη λίμνη, μας πήραν 25ευρώ μόνοι μας με το σκίπερ και είναι κάτι που σίγουρα δεν μετανιώσαμε.

Η πόλη έχει πολλές εκκλησίες και καταπληκτικό αρχαίο θέατρο .

Επίσης οι ντόπιοι μας είπαν πως ο Μιλόσεβιτς επισκεπτόταν με κάθε ευκαιρία την πόλη που την αγαπούσε ιδιαίτερα.

Εμείς πάλι την λατρέψαμε και της υποσχεθήκαμε να ξαναβρεθούμε σύντομα.

Το βράδυ φτάσαμε στην Κορυτσά, που παρόλο που ο φίλος Edri μας είχε πει τα καλύτερα, αυτό που είδαμε δεν το περιμέναμε καθόλου.

Το ξενοδοχείο μας,Hotel Kocibelli, στο καλύτερο σημείο της πόλης ,δίπλα στο παλιό παζάρι ,τωρινή αγορά, πάνω στον πεζόδρομο ήταν η σωστότερη επιλογή για να δούμε την πόλη.

Μάθαμε πως λειτουργεί από την εποχή του Χότζα και ήταν και αυτό που επέλεγε να μένει.

Έντονη η ανατολίτικη επιρροή που μάλλον ήταν και αυτό που μας γοήτευσε.

Το βράδυ φάγαμε στο Hani i pazarit ,με Ευρωπαική, κουζίνα υψηλής γαστρονομίας και με καλές τιμές. Ωστόσο τα δωμάτια μας φάνηκαν αρκετά ακριβά.

Μια γρήγορη βόλτα στην πόλη πριν κοιμηθούμε, στον πεζόδρομο που οδηγεί στην μεγαλοπρεπή ορθόδοξη εκκλησία της Αναστάσεως.

Ξυπνώντας το πρωί πήγαμε μια βόλτα στο παζάρι , περάσαμε από το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Κορυτσά, με το όνομα του Εθνικού ήρωα Σκεντερμπέου και σταματήσαμε για φωτογραφίες στο πανέμορφο πάρκο που υπάρχει ακριβώς απέναντι.

Σε μισή ώρα περάσαμε τα σύνορα της Κρυσταλοπηγής και με μια στάση στην Καστοριά για φαγητό σε 6 ώρες ήμασταν Αθήνα.

Αρχαιολογικός χώρος Βουθρωτού- Butrint